تناسخ از دیدگاه مهربابا

سلام بر عزیزان: داشتم فصل یازدهم از کتاب زندگی نوین مهربابا را ترجمه می کردم که به این بخش رسیدم و احساس کردم می تواند برای شما مفید باشد….پس این را در اینجا می آورم. لازم به توضیح است که این کتاب قرار است توسط برادر عزیزم آقای رضا ابراهیم زاده، که از عاشقان ارشد مهربابا و ویراستار بسیار قابلی هم هستند، ویرایش شود. بنابراین شاید نسخه ی نهایی اندکی تفاوت داشته باشد. برای عزیزانی که به انگلیسی وارد هستند واژگان مربوطه به انگلیسی هم آمده است برای فهم بهتر مطلب، که به قدر کافی سنگین هست!

… سپس، همچنانکه بابا می خواست به سخنرانی در مورد مانوناش ادامه بدهد، دکتر غنی با پرسش در مورد “یک تولد و یک مرگ”، طبق عقیده ی مسیحیان و مسلمانان، روند جلسه را قطع کرد. او گفت که این باور ظاهراٌ با نظریه هندوان در مورد تناسخ درتضاد است، که بابا پاسخ داد:
“هدف واقعی زندگی، مرگ نفسego نیست، بلکه مرگ ذهن mind است. وقتی محمد یا مسیح یا زرتشت در مورد یک بار متولد شدن و یک بار مردن سخن می گفتند، در مورد ذهن بود. وقتی ذهن تماماٌ بمیرد، نفس کاذبfalse ego ، من واقعیReal I می گردد. در واقعیت، نفسego زاده نشده است و چنان که هست، نمی میرد. نفس (بعنوان شاهدwitness ) همیشه واقعیReal است. فقط به سبب ذهن است که نفس، محدود و کاذب عمل کرده و احساس می کند. ذهن براساس نقوشsanskaras خوب یا بد خود بدن می گیرد. بدن گرفتن و ترک بدن، زاده شدن یا مرگ ذهنmind یا نفسego نیست. هربار که بدن ترک می شود، ذهن باقی می ماند، نقش های ذهنیsanskaras باقی می مانند. این نقوش به ذهن فشار می آورند تا با گرفتن بدنی دیگر، آن ها را به مصرف برساندspend . بنابراین، ذهن براساس این نقوش ذهنیsanskaras ، بدنی دیگر می گیرد: نفس مشاهده می کندego witnesses . و بدنی دیگر و بدنی دیگر. وقتی شما در خواب عمیق هستید، نفس، ذهن و سانسکاراها وجود دارند. سانسکاراها ذهن را بیدار می کنند. آن ها می گویند، “ادامه بده، ما را مصرف کن.” به نوعی، بیدارشدن از خواب عمیق، تولدی روزانه برای بدن است. وقتی یک بدن ترک گفته می شود، بدنی دیگر می آید، باوجودی که بین ترک یک بدن و گرفتن بدنی دیگر، یک فاصله ی زمانی وجود دارد. حتی زمانی که بدنی تازه به نفس داده نشده، ذهن وجود دارد: این، وضعیت ذهنی mind-state بهشت یا جهنم است. ولی ذهن باید، با نگه داشتن آگاهی کاملretaining full consciousness ، وقتی که هنوز در بدن انسان وجود دارد بمیرد. هدف این است…..”…
ص 583 کتاب زندگی نوین مهربابا، تالیف باو کالچوری